Met Van Perlo… in Sidemen | Bali

De bergachtige omgeving rondom het wat onbekende Sidemen is een genot voor het oog. En we vieren hier ook nog hindoeïstische festiviteiten.

Waggelaars

Nyoman rijdt ons vanuit Ubud naar Sidemen, een klein bergdorpje tussen de rijstvelden. Hij vertelt dat we geluk hebben, want binnenkort zullen de boeren hier de rijst oogsten en dan ziet het landschap er een stuk minder groen en mooi uit. De rijstboeren willen daarna natuurlijk zo snel mogelijk weer kunnen oogsten. Daarvoor schakelen ze de eendenboeren in, wiens waggelaars de velden sneller vruchtbaar maken door te trappelen, eten en schijten op het land. Op die manier kunnen de rijstboeren twee keer per jaar oogsten. Eenmaal bij ons luxe hotel is het een oase aan rust en nemen we een plons in het zwembad. In de avond dineren we even verderop in de straat bij D’padi met live muziek op de…voorgrond. Het klinkt gelukkig niet verkeerd.

Nyepi

We beginnen de volgende dag met een serene zonsopkomst vanaf ons balkon met uitzicht op de rijstvelden en de niet te missen vulkaan Agung. Dat is lekker wakker worden op deze speciale dag. Het is namelijk de dag voor Nyepi, een soort oudjaarsdag. Later vandaag is de Ngrupuk-parade, maar voordat het feest losbarst zetten we de rustige ochtend voort met een ontspannen massage. Ons zengevoel verdwijnt in het begin van de middag wel een beetje. We hebben namelijk nog maar weinig cash op zak en het blijkt dat de pinautomaten hier allemaal gesloten zijn. Een agent adviseert ons om het te proberen in de grotere stad Semarapura. Het is een flink stuk scooteren en we zien onderweg dat de voorbereidingen voor de parade al in volle gang zijn. Helaas zijn alle pinautomaten ook in de grote stad gesloten, dus we zullen het moeten doen met het geld dat we hebben. We nemen een toeristische route terug naar Sidemen en maken een tussenstop bij La Montagne coffee. Hier kunnen we tijdens onze lunch genieten van het prachtige uitzicht over een vallei met rijstvelden en de vulkaan Agung.

Ogoh-Ogoh

Na de lunch willen we terug naar ons hotel, maar we hebben al gauw door dat dat wat langer gaat duren. Grote mensenmassa’s verplaatsen zich naar verschillende centrale punten in dorpen en steden. En daarbij nemen ze hun zelfgebouwde Ogoh-Ogohs mee. Dat zijn metershoge (soms wel 6 meter!) standbeelden, gemaakt van papier-maché, met het uiterlijk van mythische wezens en demonen. Elk kunstzinnig gevaarte staat op een bamboe frame en weegt ruim 200 kilo en wordt door zo’n 20 jongens gedragen. Dezelfde jongens hebben ongeveer een maand gewerkt aan het standbeeld en hebben er voor Balinese begrippen een fortuin aan geld ingestoken. Alsof het tillen van het standbeeld nog niet zwaar genoeg is, is er een herhaaldelijk obstakel waar ze mee te maken krijgen. De standbeelden zijn namelijk zo hoog dat de laaghangende elektriciteitskabels langs de weg met stokken omhoog moeten worden gehouden. In het ergste geval is dat niet voldoende en moeten ze de Ogoh-Ogoh “even” licht kantelen of dichter bij de grond houden.

Gutsend

Rondom sommige Ogoh-Ogohs wordt muziek gemaakt en gedanst en de toeschouwers langs de weg beginnen al vroeg met het verorberen van rum en Bintang bier. De sfeer zit er goed in en het heeft veel weg van een carnavalsoptocht. We hebben veel “oponthoud” richting onze accommodatie, maar daardoor zitten we wel middenin de parade. We rusten heel even uit bij ons hotel en gaan dan naar het grote grasveld in Sidemen waar alle mensen inclusief Ogoh-Ogohs zich verzamelen. Hier wordt een show opgevoerd met muziek en mooi verklede dansers, waarbij ze zelfs met de Ogoh-Ogoh “dansen”. Jep, dat is gutsend zwetend zwaar. Als de avond valt begint het te regenen en gaan wij richting bed. We horen in de verte nog wat vuurwerk waarmee ze het nieuwe jaar (jaartal 1945 volgens de Balinese kalender) inluiden.

Bule

De volgende dag is het Nyepi, oftewel Stiltedag. De hindoeïstische Balinezen bidden, mediteren en vasten vandaag om zo alle negatieve dingen van het vorige jaar te zuiveren en met een schone lei aan het nieuwe jaar te beginnen. Niemand gaat het huis uit, elektragebruik wordt tot een minimum beperkt en harde geluiden zijn uit den boze. Voor ons toeristen (“Bule” genoemd) wordt een uitzondering gemaakt wat betreft elektragebruik, maar we moeten vandaag wel binnen de muren van de accommodatie blijven. Geen straf met dit uitzicht, een zwembad en een restaurant bij het hotel. En een extra bonus: je hoort vandaag enkel de geluiden van de dieren. Best fijn zo’n adempauze voor mens en natuur.

Onthoofd

De volgende dag mogen we de hort weer op, dus scooteren we naar verschillende uitkijkpunten dichtbij de Agung vulkaan. We stoppen onder andere bij Mang Oneng en Bukit Cinta Gulinten en rijden dan door naar de kustplaats Amed. Onderweg zien we her en der nog wat Ogoh-Ogohs in tact langs de weg staan, maar de meeste zijn onthoofd of verbrand. In Amed brunchen we met een heerlijke koffie en smoothie bowl bij Good Stuff Café. Daarna touren we via de kust en door de bergen terug naar Sidemen en maken een fotostop bij de Sibetan rice terraces. De omgeving hier is echt prachtig. In de avond hebben we voor de afwisseling even een ander uitzicht bij het kleine restaurant Tirta Unda. Ze verbouwen hier zelf pinda’s en chilipepers. We blijven niet te lang hangen, want we moeten morgen vroeg uit de veren. Om 6 uur staat de taxi klaar om ons naar de volgende bestemming te brengen.