Met Van Perlo… filmsets bezoeken

We vervolgen onze reis op het Noordereiland. We kunnen veel freedom campen, we worden wakker van een flinke aardbeving en we bezoeken Coromandel en Hobbiton.

Freedom camping

We beginnen het jaar 2023 met een brak ritje richting Coromandel, een schiereiland ten oosten van auckland. Eén van onze goede voornemens is dat we vaker op een gratis kampeerplek willen overnachten. Dat kan in Nieuw-Zeeland met onze campervan relatief makkelijk en het drukt de kosten behoorlijk. Dus waarom niet. Het enige onhandige aan freedom camping is dat je natuurlijk niet van tevoren een plekje kan reserveren. Onze eerste twee pogingen bij een freedom campingspot aan de westkust van Coromandel mislukken daardoor. Dan toch maar een gewone camping opzoeken. Als we daar aankomen blijkt zelfs die vol. Ondertussen zit Maaikes blaas ook vol, dus is het tijd voor een plaspauze bij een openbaar toilet. Daar staat een duidelijk bord bij: “Freedom camping not allowed”. Toch zien we op het grasveld ernaast kampeerders staan die hier overduidelijk overnachten. Het is een mooie plek bij de Tapu rivier die uitmondt in zee, dus vragen we toch maar even aan de Maori-vrouw in haar tent hoe het nou zit. Ze vertelt over de rare en soms onduidelijke regels waar je officieel wel en niet mag freedom campen. Het komt erop neer dat de gemeente hier vanaf een arbitraire streep ergens in het grasveld geen zeggenschap meer heeft, dus als we daar voorbij gaan staan is het prima. Het klinkt allemaal erg vaag, maar we wagen het erop. We zijn benieuwd of we gezeik gaan krijgen (lees: weggestuurd worden of erger, een boete van $200,- krijgen). De volgende ochtend worden we heerlijk wakker en is er gelukkig helemaal niks aan de hand.

Narnia

We rijden via de “Pacific Coast Highway” (een bochtige bergweg) naar Cathedral Cove. Op die plek is schijnbaar een deel van de film Narnia opgenomen. Voeg daaraan toe dat het op zichzelf een mooi plekje is en het resultaat is een extreem toeristische bende. Aan de rand van het gehucht is een mega parkeerplaats gemaakt en vanaf daar gaat een shuttlebus (a $7 p.p.) richting Cathedral Cove. Het is dan nog wel een half uurtje lopen naar het kleine stukje strand waar het allemaal om te doen is. Als we de mensenmassa en het slechte weer wegdenken is het inderdaad een mooie plek met een fascinerende rotsenformatie die de naam Cathedral Cove verklaart.

5.1

We overnachten bij Tairua, een klein kustdorp even verderop. De volgende ochtend blijkt dat we precies bij de verzamellocatie staan van de lokale sportdag. Zo’n honderd koters zetten het op het rennen richting Mount Paku. Daar wilden wij ook heen, maar laten we nu eerst maar even een bakkie doen. Als we terugrijden naar de voet van Mount Paku zien we het kroost opgehaald worden door hun ouders en hebben wij vrijbaan om in een kleine 10 minuten naar de top te lopen en te genieten van een leuk uitzicht. We doen het verder rustig aan vandaag, rijden richting het zuiden en nemen enkel nog een kijkje bij de Owharoa falls.

We slapen daar in de buurt bij de plaatselijke golfclub, waar we in de avond helemaal alleen op de parkeerplaats staan en gebruik mogen maken van alle faciliteiten. Lekker! Wat ook lekker is, is dat we hier op een veilige plek staan mocht er hier, ik zeg maar wat, een aardbeving van 5.1 op de schaal van Richter plaatsvinden op nog geen 20 kilometer afstand. Jep, een interessante wekker zo om half 6 ‘s ochtends. In eerste instantie denkt Maaike dat iemand hard tegen de campervan aan het duwen is, maar al gauw wordt duidelijk dat de aarde onder onze wieltjes flink schudt. Na zo’n 20 seconden is Moeder Aarde weer tot bedaren gekomen en slapen wij nog even verder.

Hobbiton

We hebben een rustig ochtendje en maken onszelf alvast lekker voor dé activiteit van vandaag. Hobbiton bezoeken! De filmset die speciaal gebouwd is voor The lord of the rings en The hobbit. Hoe dichter we bij Hobbiton komen, hoe meer het landschap verandert in The Shire (sorry voor alle termen als je niet bekend bent met de films). Je mag de voormalige filmset enkel met een tour bezoeken, dus melden we ons bij de verzamelplek. We worden met een bus via een landweg door het glooiende groene landschap naar de ingang van Hobbiton gereden. Onze gids heet ons welkom en vertelt dat dit stuk land tijdens het filmen (en nu nog steeds) een schapenboerderij in bedrijf is. Daar zien we niks van terug als we over een smal hard zandpad wandelen en de filmset zien opdoemen als we de bocht omgaan. Het is lastig om te bedenken waarom we het zo leuk vinden. Misschien is het simpelweg de herkenning vanuit de film, de waardering voor de bizarre details of het monnikenwerk om deze idyllische plek te creëren. Momenteel houden slechts 8 werknemers de hele filmset in z’n originele staat. Dat is dus inclusief kleurrijke bloemen, schattige kleren aan de waslijn, een mini groententuintje, de grote neppe eik met 250.000 neppe blaadjes en de 25 jaar oude stenen brug die eruit ziet alsof ie zeker al een eeuw oud is. En de Green Dragon Inn niet te vergeten, de pub waar we als afsluiter een gratis ale biertje nuttigen.