Isla Holbox

Om meteen het ultieme vakantiegevoel te krijgen reizen we naar het kleurrijke Isla Holbox. Een inmiddels bekend eiland bij toeristen waar een heerlijk sfeertje hangt.

Eilandvibe

In de haven van Chiquila stappen we op de ferry naar Isla Holbox. Leuk weetje: de locals betalen hier 30 pesos voor en wij toeristen mogen 220 pesos aftikken (ongeveer 10 euro). Ach ja…
We verblijven voor ons doen toch al in een duur en luxe hotel (Casa Barbara) dus dat tientje kan er ook nog wel vanaf. En het is niet alsof we überhaupt een keuze hebben.

Als je vanaf de haven richting het dorp loopt, voel je meteen de relaxte eilandvibe. Overal zijn kleurrijke eettentjes (ook vega(n)) en rond het centrale plein staan streetfoodstands. Auto’s zijn verboden, dus rijden er golfkarretjes rond en huren veel toeristen een fiets om het eiland te verkennen.

Wij hebben het vakantiegevoel hier gauw te pakken. Zeker als we voor de eerste keer met de blote voeten over het strand lopen en aan zee met een biertje de eerste zonsondergang bekijken. Iets waar Maaike gek op is. Het enige minpuntje is dat de douche in het hotel lauw/koud is, dus ik ga morgen maar eens vragen of dat hier normaal is.

Zeewandeling

We slapen lekker uit en ik oefen wat Spaanse zinnen om het doucheprobleem uit te leggen. Het meisje bij de receptie begrijpt me meteen en begint logischerwijs in het Spaans terug te praten. Euhh ja…ik heb geen flauw benul wat ze zegt. Dit is wel een ding om aan te werken. Met Google translate komen we er gelukkig wel uit en is het doucheprobleem snel opgelost.

We ontbijten in een (veel te duur, zelfs voor Nederlandse begrippen) hip eettentje.
Vervolgens gaan we op pad naar Punta Mosquito, waar je vogels (o.a. flamingo’s) en zeesterren zou kunnen spotten. Om daar te komen maken we een “zeewandeling”. We lopen over een zandbank die lichtelijk onder water staat (op kleine stukken tot aan de heupen en daar wordt duidelijk welke mensen het aandurven om hun rugzak gewoon op de rug te houden en wie ‘m op z’n hoofd balanceert). Uiteindelijk komen we uit bij Punta Mosquito, het einde van de zandbank dat net wat hoger ligt (en dus droog). We gooien onze strandlakens neer en bakken onszelf in de Mexicaanse zon. Ondanks het insmeren blijkt dat we onszelf behoorlijk ‘well done’ hebben laten bakken… We spotten helaas geen zeesterren of flamingo’s. Wel een zielig vogeltje met maar één poot (wij denken dat ie flamingo wilde zijn, dus die tellen we dan maar mee).

Hollandse fietstocht

De volgende dag besluiten we een fiets te huren en het eiland te verkennen. Als eerste komen we fancy zandkastelen tegen in de vorm van mayatempels. Daar kunnen ze in Nederland nog een puntje aan zuigen. Over Nederland gesproken, het weer is vandaag niet best. Met lichte motregen spotten we in een afgelegen mangrove een witte reiger en we voelen ons even Freek Vonk.

Eigenlijk willen we aan de andere kant van Isla Holbox de zonsondergang bekijken, maar we twijfelen vanwege het weer. We wagen de gok en springen op de fiets. Al snel begint het te hozen, maar we trappen stug door. De gaten in de zanderige paden proberen we te ontwijken, maar al gauw staan de paden helemaal blank. We keren om, want dit is echt niet te doen. Ondertussen zit er, tot groot vermaak van Maaike, zanderige klei vastgekoekt op m’n bilnaad want mijn fiets heeft geen spatbord. We hebben geen zonsondergang gezien, maar wel gelachen. En we trakteren onszelf (na een goede kontwasbeurt) op comfortfood onder het genot van een dobbelspelletje.

Street art

De laatste dag op het eiland struinen we door het dorp en tussen de palmbomen over het strand (wat trouwens bezaaid ligt met zeewier!). De authentieke en prachtige street art op de muren van de huizen maakt het dorp zo sfeervol en levendig. Dat de muurschilderingen soms wat afgeblakerd zijn, maakt het eigenlijk alleen maar mooier. We hebben hier op Isla Holbox genoten van de eilandvibes en gaan nu richting Vallodolid!