Flitsbezoek Mexico-Stad

We hebben nu anderhalve week in de oostelijke deelstaat Yucatán gereisd. Het lijkt ons leuk om ook de andere kant van Mexico te ontdekken, dus vliegen we van Chetumal (een stadje in de buurt van Bacalar) naar Mexico-Stad.

• 

• 

• 

Weetjes

Mexico-Stad is één van de grootste steden ter wereld qua inwonersaantallen en ligt op 2240 meter hoogte. Dat laatste merk je eigenlijk niet, want in de stad zelf is het allemaal redelijk vlak. Sterker nog, Mexico-Stad wordt omringd door bergen, waardoor het lijkt alsof de stad zelf laag ligt. Over de veiligheid lopen de meningen wat uiteen, maar het schijnt net zo veilig te zijn als andere metropolen. Wat dat dan concreet inhoudt weet ik ook niet…

Historisch centrum

Ons hotel ligt aan de rand van het historisch centrum en de receptioniste vindt het wel het vermelden waard dat we de wijk ten noorden van het centrum moeten vermijden. Tot zo ver dus de veiligheid…
Rond het middaguur verkennen we te voet de bezienswaardigheden in het centrum. Wat gelijk opvalt is dat werkelijk alle gebouwen hier kolossaal zijn. Door de fraaie artistieke afwerking aan buitengevels zien ze er indrukwekkend uit. De echte pronkstukken zijn de Catedral Metropolitana de la Ciudad de México (waar je gratis naar binnen kan) en Palacio de Bellas Artes. Gigantische architecturale kunstwerken met een groot plein of park ervoor om het extra aanzien te geven. Voor de cultuur- en kunstliefhebbers is Mexico-stad dan ook echt een Valhalla, want naast dit soort gebouwen heeft Mexico-Stad zo’n 160(!) musea.

Chaos

In een miljoenstad kan je er donder op zeggen dat het chaotisch is. Ondanks werkende stoplichten staan verkeersagenten de longen uit hun lijf te blazen op een fluitje en bijpassend ‘hup doorrijden nou, stoppen, in de achteruit jij!-dansjes’. Overal lopen mensen rond die drankjes en snacks verkopen. Een man staat met tientallen dozen gevuld met levende hanen bij een busstation en de hanen laten (gok ik) hun ongenoegen continu blijken. Dan staan er ook nog mannen met een draaiorgel op elke hoek van de straat en die dingen zijn zo vals afgesteld dat je oren er van gaan bloeden. Ze weten het in alle chaos wel voor elkaar te krijgen om het stadscentrum schoon te houden.

En weer door

Het is even zoeken naar een lekker en gezellig eettentje waar we vega(n) kunnen eten, maar in de late middag eten we in een (soort van) rustige straat aan de weg. De innovativiteit in de grote stad wordt hier duidelijk, want ze hebben een parkeervak door middel van plantenbakken omgetoverd tot terras. We voelen ons redelijk moe (wellicht een after dinner dip) en vinden het wel lekker om nog wat spelletjes in onze hotelkamer te spelen. Van daaruit kijken we uit op een eeuwenoude kerktoren en we zien hoe de laatste zonnestralen van de dag daar overheen glijden. Als de avond eenmaal is gevallen komt er een colonne van politietrucks met sirenes en al langs ons hotel gereden, richting de ‘verboden’ wijk in het noorden. Wij zijn blij dat we binnen zitten.

• 

• 

• 

De grote stad is over het algemeen niet ons ding, dus wij houden het na een dag alweer voor gezien. De volgende ochtend halen we bij een kunstzinnige bakker ontbijt en lunch voor onze busrit naar Oaxaca (dat spreek je overigens uit als ‘wa-cha-kaa’).